همه ائمه اطهار(ع) باقرالعلوم اند و صادق اند و کاظم اند و رضا هستند؛ و همه آنها عالم و اعلم زمان خود هستند؛ اما به سبب شرایطی که هر یک از این بزرگواران داشتند، فضایلی از ایشان برجسته تر و مشهور می شد. اما علت این که امام رضا(ع) با نام عالم آل محمد خوانده شدند، تنوع و گستردگی علوم و معارف گوناگونی است که به سبب شرایط زمان خویش وارد آن شدند و این در حالی است که چنین شرایط و وضعیتی برای امام صادق ع پدید نیامده بود.
گرداوری:صدراله زین العبادی
عالمان
دینى در سمت جانشینى پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) از آغاز غیبت صغراى
دوازدهمین امام تا کنون با تحمّل رنج ها و سختى هاى «تفقّه در دین» و نیل
به مقام اجتهاد و نیز برقرارى رابطه معنوى و پیوند ولایى با امام زمان
خویش و تخلّق به اخلاق رسول اللّه (ص) و الگوگیرى از خطّ مشى عملى و زندگى
زاهدانه و مجاهدانه امیر مؤمنان (ع)، توانسته اند پاسداران امین و مخلصى
براى اسلام عزیز، تکیه گاه مورد اعتمادى براى پیروان مکتب اهل بیت (ع) و
پیشگامان جهاد و مبارزه با ستمگران، طاغوت ها و تجاوزگران به حریم اسلام و
مرزهاى مسلمانان در عرصه هاى فکرى و فرهنگى، بلکه نظامى باشند.
وسوسه های شیطان و پیروی از او ماجرایی است که از زمان آفرینش حضرت آدم (ع) تا به امروز، انسان ها با آن دسته و پنجه نرم کرده اند. البته در طول زمان روش های پیروی از او تغییر کرده است. برای مثال شیطان پرستی یکی از مظاهر انحطاط اجتماعی، اخلاقی و دینی و نشانه ی دوری انسان از فطرت پاکش است تا آنجا که خداوند خطاب به همپیمانان ابلیس میفرماید: «اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ؛(2) [این است جهنّمی که به شما وعده داده میشد،] پس اکنون در آن وارد شوید، به جرم آنکه کفر میورزیدید.»
پولس
یک یهودی بسیار تند رو بود که در سال چهارم میلادی متولد شده و هیچ گاه
نیز حضرت مسیح (ع) را ندیده بود. افراط گری های او در دین یهود تا جایی
بود که اقدام به دستگیری یا لو دادن مسیحیان می کرد تا آنها را به قتل
برسانند. او تحت تعلیم آموزه های یهودی و همچنین فلسفه یونان باستان بود و
از این رو با آرای فلسفی و سفسطه گری و مغالطه کاملا آشنا بود. شیوه افراط
گرایانه پولس ادامه داشت تا اینکه یک روز ادعا کرد هاله ای از نور او را
دربرگرفته و کسی با او صحبت می کند. این آغاز ادعای ایمان آوردن پولس به
مسیحیت بود.
در
حدیثی، پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: "اگر ده نفر از یهودیان به من ایمان
آورده بودند، قطعا تمامی یهود به من ایمان می آوردند." این حدیث نشان می
دهد بسیاری از یهودیانی که به ظاهر ایمان آورده بودند در قلب هیچ ایمانی
به اسلام نداشتند و همین موضوع باعث شد تا روش منافقانه ای در پیش گیرند.
این یهودیان مخفی کسانی بودند که شروع به فعالیت های تخریبی بر ضد اسلام
کردند.
«ای
فرزندان اسراییل، نعمت هایی را که من به شما ارزانی داشتم و اینکه شما را
بر جهانیان برتری دادم به یاد آورید.» (آیه 47 سوره بقره)
بنی اسراییل،
قومی بزرگ و باسابقه ی طولانی تاریخی است که با وجود نعمتهای زیادی که
خداوند در زمان حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) به آنها عنایت
کرده و نیز انبیا و اوصیای بزرگی که برایشان فرستاده بود، در نهایت چنان
دچار انحراف شدند که خداوند آنها را لعنت دائمی کرد و از آنها به عنوان
بزرگترین دشمن اسلام و حق (1) یاد کرد.